به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

ایده یک دانشمند فیزیک برای سفر در زمان

تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۶۴۴۱۹

یک فیزیکدان به نام رونالد مالت معتقد است که یک حلقه لیزر در حال چرخش می‌تواند زمان را خم کند و منجر به سفر در زمان شود. وی حتی یک نمونه اولیه برای آزمایش این ایده دارد.

 رونالد مالت به خودش ماموریت داده تا یک ماشین زمان واقعی که از لیزر استفاده می‌کند، بسازد. او که از کودکی شیفته این مفهوم بوده، اکنون ۷۷ سال دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی قبلاً در دانشگاه کنتیکت فیزیک تدریس می‌کرد و همواره معتقد است که یک حلقه لیزر در حال چرخش همیشه می‌تواند زمان را خم کند، اما ایجاد چنین چیزی و انجام این کار سخت خواهد بود، زیرا طبق آن‌چه که اکنون در مورد فیزیک می‌دانیم، سفر در زمان اگرچه اغلب در داستان‌های علمی-تخیلی نشان داده می‌شود، اما غیرممکن است.

قوانین فیزیک طبق شناخت ما اجازه سفر به عقب در زمان را به روشی که با رابطه میان علت و معلول سازگار باشد، نمی‌دهد، به این معنی که رویداد‌ها نمی‌توانند قبل از علل خود اتفاق بیفتند.

از طرفی برخی از نظریه‌ها مانند نظریه نسبیت عام و ایده کرم‌چاله‌ها سفر در زمان را ممکن می‌دانند، اما این مدل‌ها بر اساس حدس و گمان‌های زیادی بنا شده‌اند و به شرایطی نیاز دارند که با فناوری‌های فعلی نمی‌توانیم به آن‌ها دست پیدا کنیم.

کرم‌چاله‌ها پدیده‌هایی نظری هستند که بین دو نقطه از فضا و زمان پیوند ایجاد می‌کنند. برخی باور دارند که اگر بتوان کرم‌چاله‌ای یافت و در آن وارد شد و به سوی دیگر آن رفت، قادر خواهیم بود تا به مکان یا زمان دیگری سفر کنیم. کرم‌چاله‌ها تاکنون به صورت تجربی مشاهده نشده‌اند. آن‌ها همچنین بسیار ناپایدارند و تقریباً بلافاصله پس از تشکیل فرومی‌ریزند و از بین می‌روند در نتیجه امکان ورود به آن غیرممکن به نظر می‌رسد؛ بنابراین اگرچه سفر در زمان هنوز یک موضوع رایج در داستان‌های علمی-تخیلی است، اما بر اساس آن‌چه در حال حاضر درباره علم می‌دانیم، تصور نمی‌شود که امکان‌پذیر باشد.

اما مالت فکر می‌کند که ممکن است یک روزنه و راه گریز پیدا کرده باشد. ایده او ایجاد یک سیاه‌چاله مصنوعی است که می‌تواند چنان میدان گرانشی ایجاد کند که بتواند منجر به حلقه‌های زمانی و توانایی سفر به گذشته شود. وی از سال ۲۰۱۹، نمونه اولیه یک پرتوی نور به طور مداوم در حال چرخش تولید کرده است.

سفر در زمان به ایده‌ی حرکت بین لحظه‌های مختلف در زمان گفته می‌شود که مشابه حرکت بین مکان‌های مختلف در فضا صورت می‌گیرد و در آن امکان ارسال اشیاء و در بعضی حالت‌ها فقط اطلاعات به زمان گذشته و آینده وجود دارد.

با این که از قرن نوزدهم، سفر در زمان همواره موضوع داستان‌های علمی-تخیلی بسیاری بوده است و همچنین سفر یک طرفه در فضا با استناد به پدیده تناقض زمانی مبتنی بر سرعت در تئوری نسبیت خاص که در تناقض‌های دوقلو تشریح شده است و نیز تناقض زمانی جاذبه‌ای در نسبیت عام تقریباً امکان‌پذیر است، اما هنوز این که قوانین فیزیک امکان بازگشت به زمان گذشته را می‌دهند یا نه مجهول مانده است. این نظریه توسط آلبرت اینشتین مطرح شده بود و گفته بود که اگر جسمی بتواند بیشتر از سرعت نور حرکت کند به سفر در زمان می‌پردازد. تاکنون امکان‌پذیر بودن بازگشت در زمان به دلیل اصل واقعیت مردود است.

بر پایه نظریه نسبیت، با افزایش سرعت یک جسم، زمان برای آن جسم کندتر می‌گذرد. اگر با سرعت نزدیک به نور با قطار حرکت کنیم زمان خیلی دیرتر می‌گذرد. مثل این است که در حال چرخیدن به دور سیاه‌چاله‌ای بزرگ هستیم و با این کار زمان بسیار دیرتر می‌گذرد و اگر با سرعت نزدیک به نور به مدت یک هفته حرکت کنیم به ۱۰۰ سال بعد می‌رویم.

هر ماشین متحرکی حتی خودروی شخصی شما هم می‌تواند به عنوان یک ماشین زمان عمل کند. هر جسم دارای حرکت، زمان مخصوص به خود را دارا خواهد بود، پس وقتی یک جسم بتواند با سرعت بیشتر حرکت کند، نحوه گذر زمان نیز برای آن متفاوت از بقیه اجسام خواهد بود. مثلاً ما می‌توانیم با سوار شدن به یک ماهواره و گردش با سرعت بالا دور زمین روزی چند میلیونیوم ثانیه این پدیده را در زندگی‌مان حس کنیم. زمان در این حالت برای ما کندتر از حالتی که در روی زمین هستیم می‌گذرد. حالا هر چه قدر سرعت بیشتر شود و نزدیک به سرعت نور شویم این پدیده بیشتر قابل دریافت خواهد بود، به صورتی که مثلاً اگر با سرعت نزدیک به نور حرکت کنیم بعد از سکون متوجه اختلاف فاحش میان زمان گذشته برای ما (چه از لحاظ فیزیکی و چه از لحاظ فیزیولوژی) خواهیم شد. پس ما با این کار مثل دنیای کوانتومی به نوعی زمان را برای خود کندتر و به آینده سفر خواهیم کرد.

در ژوئن ۲۰۱۴ فیزیکدانان دانشگاه کوئینزلند استرالیا توانستند پدیده «سفر در زمان» را برای ذرات نور (فوتون) شبیه‌سازی کنند. آن‌ها با استفاده از فوتون توانستند این پدیده شگفت‌انگیز که از خواص کوانتومی ذرات است را برای نخستین بار شبیه‌سازی کنند.

به گفته مالت، نور می‌تواند گرانش ایجاد کند و اگر گرانش بتواند بر زمان تاثیر بگذارد، خود نور نیز می‌تواند بر زمان تاثیر بگذارد.

وی توضیح می‌دهد: فرض کنیم که شما همین الان یک فنجان قهوه در مقابل خود دارید و شروع به هم زدن قهوه با قاشق می‌کنید. قهوه شروع به چرخیدن به اطراف می‌کند، درست است؟ این کاری است که یک سیاه‌چاله‌ی در حال چرخش انجام می‌دهد. در نظریه اینشتین، فضا و زمان با یکدیگر مرتبط هستند. به همین دلیل است که به آن فضا-زمان می‌گویند؛ بنابراین همانطور که سیاه‌چاله در حال چرخش است، باعث پیچ خوردن زمان می‌شود.

وی افزود: شما باید این مفهوم پیچیده را از جایی شروع کنید. چندین سال پیش، برادران رایت به سادگی یک هواپیما نساختند.

مالت با بیان این که برادران رایت در ابتدا یک تونل باد برای تعیین پیکربندی بهینه بال‌های هواپیما ایجاد کردند، گفت: در مورد ساخت ماشین زمان نیز چنین است و مانند همین واقعه، تونل باد باید قبل از هواپیما ساخته شود؛ بنابراین مالت نمونه اولیه ماشین زمان خود را ایجاد کرده است. او معتقد است که این ماشین ممکن است کار کند، اما هنوز این اتفاق نیفتاده است. البته اگر کار کند، نمی‌تواند آنقدر که او می‌خواهد به عقب برگردد.

منبع:آی ای

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سفر در زمان لیزر سفر در زمان حال چرخش ماشین زمان سیاه چاله کرم چاله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۶۴۴۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این فیلم بیش از حد برخاسته از جهان شخصی نیست

«برخی فیلم‌های کوتاه بیش از حد برخاسته از جهان شخصی سازنده‌اش هستند و به همین دلیل بیش از اندازه ایرانی محسوب می‌شود اما این فیلم، زبان و سوژه‌ای دارد که برای همه مردم دنیا، قابل فهم است. »

مهدیه محمدی کارگردان فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود» همزمان با راه‌یابی این اثر به بیست و پنجمین دوره جشنواره Short Shorts Film Festival & Asia در گفت‌وگویی با ایسنا درباره این اثر توضیح داد: این فیلم یک روایت ملودرام دارد و ایده آن در قالب گفت‌وگویی دوستانه با فیلم‌نامه‌نویس فیلم شکل گرفت. در گفت‌وگوهایی که داشتیم به یک دغدغه مشترک رسیدیم و احساس کردیم این فضای داستانی را دوست داریم. بر همین اساس ایده‌پردازی را شروع کردیم و به فیلم‌نامه نهایی رسیدیم.

وی افزود: دغدغه‌ای که تبدیل به انگیزه ساخت این فیلم کوتاه شد، دغدغه‌ای برخاسته از زندگی شخصی خودم بود. به‌واسطه عزیزان و نزدیکان خودم که درگیر بیماری بودند، فضای پیرامون این بیماران را از نزدیک لمس کرده بودم و پرداختن به همین فضا، دغدغه اصلی‌ام در این فیلم بود.

این کارگردان فیلم کوتاه درباره بازخوردهای نمایش این اثر خود در جشنواره فیلم‌کوتاه تهران گفت: بعد از نمایش فیلم در جشنواره شاهد بازخوردهای مثبت بسیاری بودیم. تقریبا هر کسی که از سالن اکران بیرون می‌آمد، واکنش مثبت داشت. به همین دلیل هم فیلم در آرای مخاطبان جشنواره، در ترکیب پنج فیلم بالای جدول قرار داشت. بعدها در جشنواره‌های بین‌المللی هم شاهد همین بازخوردهای خوب بودیم. فیلم در چند شهر سوئیس هم اکران‌های جشنواره‌ای را تجربه کرد که به‌شدت بازخوردهای خوبی از آن داشتیم.

وی افزود: خیلی از مخاطبان خارجی حتی می‌گفتند که با بسیاری از صحنه‌های فیلم گریه می‌کردیم. احساسم این است که مخاطبان داخلی و خارجی ارتباط احساسی خوبی با این فیلم برقرار کردند و برداشتی که از آن داشتند همان برداشت و پیامی بود که ما مدنظر داشتیم.

محمدی درباره فرآیند تولید فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود» هم توضیح داد: از حوالی عید نوروز سال گذشته بود که ایده‌پردازی درباره این کار را شروع کردیم و درباره آن صحبت می‌کردیم اما بعد از رسیدن به ایده نهایی و تکمیل فیلم‌نامه، در حوالی مردادماه بود که تصویربرداری در حوالی رامسر صورت گرفت. مجموع تصویربرداری کار هم سه روز طول کشید. از آنجایی که شناختی از تیم‌های شهرستانی نداشتیم هم کل تیم تولید را از تهران با خودمان راهی کردیم.

وی درباره افزایش هزینه‌های تولید فیلم‌کوتاه هم گفت: واقعا هزینه‌های تولید قابل قیاس با سال‌های قبل نیست و ما هم مانند دیگر دوستان فیلمساز در سینمای کوتاه، درگیر این چالش بودیم. بخشی از این هزینه را انجمن سینمای جوانان تقبل کرد و مابقی آن را تهیه‌کننده به‌صورت شخصی تأمین کرد. بخشی از کار هم رفاقتی و با همراهی دوستانه گروه تولید پیش رفت.

کارگردان فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود»، درباره راه‌یابی این فیلم به جشنواره «Short Shorts Film Festival & Asi» گفت: قطعا این رویداد، جشنواره بسیار معتبری است که یکی از درگاه‌های ورود به جشن اسکار هم محسوب می‌شود. احساس می‌کنم زبان فیلم ما زبانی جهانی بود و احتمالا به همین دلیل هم شاهد راه‌یابی آن به این رویدادهای بین‌المللی هستیم. برخی فیلم‌های کوتاه بیش از حد برخاسته از جهان شخصی سازنده‌اش هستند و به همین دلیل بیش از اندازه ایرانی محسوب می‌شود اما این فیلم، زبان و سوژه‌ای دارد که برای همه مردم دنیا، قابل فهم است. 

وی در پایان گفت: ما در فرآیند تولید تمام تلاش خود را کردیم که این فیلم را به بهترین و درست‌ترین شکل ممکن به تصویر درآوریم و خوشحالیم که حاصل کار مورد توجه رویدادهای بین‌المللی هم قرار گرفته است. متأسفانه امکان حضور در این رویداد را به‌صورت شخصی نداشتم اما امیدوارم برای این فیلم، بهترین اتفاق‌ها رخ بدهد. در ادامه هم پخش‌کننده بین‌المللی ما، برنامه‌ریزی برای حضور در رویدادهای معتبر دیگر، خواهد داشت.
فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود» در مؤسسه فرهنگی هنری «نگاه آخر» و با حمایت انجمن سینمای جوانان ایران تولید شده است.

انتهای پیام